خدا با ماست... الا ان حزب الله هم الغالبون

در ایران مافیا قدرتی بیشتر از دولت دارد!

مخاطب محترم زمانی که سیاهه حاضر را می‌خوانید، فارغ از علاقه و تعلّق جناحی و حزبی به مساله بنگرید. فرض کنید شما به عنوان یک فرد بیگانه با جامعه ایران و مفهوم انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی پا به ملک ایران زمین گذاشته اید و هیچ ذهنیتی نسبت به معادلات سیاسی حاکم بر ایران ندارید.

 وزیر اطلاعات ایران در یک مصاحبه خبری در مورد اتهام یک دیپلمات ارشد ایرانی سخن بر زبان آورده و او را به جاسوسی هسته‌ای و انتقال اطلاعات محرمانه به بیگانگان و دشمنان حکومت ایران متهم کرده است. پیش خود این‌گونه می‌اندیشید که اصولا در تمامی کشورهای دنیا حساب جاسوسی و مسایل امنیتی را به پای درگیری‌های حزبی و سیاسی نمی‌گذارند و احتمال زیاد مساله بسیار حاد و بغرنج بوده است. می‌شنوید که دیپلمات بازداشت شده پس از چند صباح به قید وثیقه آزاد می‌شود. تعجب می‌کنید که کجای دنیا یک متهم (نه مجرم) جاسوسی را به قید وثیقه آزاد می‌کنند، آنهم در عصر ارتباطات و اینترنت که متهم می‌تواند به راحتی با دیگر عوامل خود هماهنگی‌های اطلاعاتی و پاکسازی‌های لازم را به عمل آورد.

اندکی اخبار مرتبط به جاسوسی و ایران را در ذهن خود جست‌وجو می‌کنید و به ناگاه به یاد می‌آورید که همین چند ماه پیش بود که سه تبعه خارجی ایرانی‌الاصل (هاله اسفندیاری، کیان تاجبخش، رامین جهانبگلو) با کلی غوغا و شانتاژ خبری در ایران بازداشت شدند ولی پس از پخش فیلم اعترافات‌شان، جاسوسان آزاد شده و به ینگه دنیا باز گردانده شده بودند. دچار پارادوکس می‌شوید، اصولا در هر جای دنیا زمانی که فردی به جرم جاسوسی دستگیر می‌شود یا با حبس طویل‌المدت (برای سوختن ارزش جاسوس در گذر زمان) و یا حکم اعدام (به دلیل خیانت به آب و خاک و ملت) مواجه می‌شود. پیش خود می‌اندیشید که شاید در ایران جاسوسی جرم چندان مهمی نیست و اصولا ایرانی‌ها با این قضایا لارج و جنتلمن برخورد می‌نمایند. ولی اشتباه می‌کنید، زیرا چندی بعد باز با فریادهای رییس‌جمهور ایران مواجه می‌شوید.

ایرانی‌ها یک روز ملی دارند شبیه روز استقلال، که مصادف است با سالروز پیروزی انقلابشان در 11 فوریه سال 1997 که خودشان می‌گویند جشن 22 بهمن، در این روز حامیان حکومت ایران در خیابان‌ها جشنی بر پا کرده و به حمایت گروهی از نظام حکومتی ایران می‌پردازند. رسم بر آن است که در پایتخت که همان تهران می‌باشد مردم در میدانی با نام آزادی که بزرگ‌ترین میدان شهر و سمبل ایران است اجتماع کرده و به سخنان رییس‌جمهورشان گوش فرا می‌دهند.

به عنوان یک توریست کنجکاور راهی میدان آزادی می‌شوید و از فردی که کسوت مترجمی و دیلماجی‌تان را دارد می‌خواهید که سخنان پرزیدنت را برایتان ترجمه کند. زمانی که سخنان رییس‌جمهور ایران به پایان می‌رسد، تعجب و هرمانتان به حد اعلا می‌رسد به عنوان کسی که پیگیر مسایل سیاسی کشورهای گوناگون است از آنچه که در سخنان رییس‌جمهور ایران شنیده‌اید دچار تعجب می‌شوید، رییس‌جمهور مدام از وجود افراد و گروه‌هایی نام می‌برد که اطلاعات مهّم و طبقه‌بندی شده ایران را به بیگانگان انتقال می‌هند و هر تمهیدی برای برخورد با جاسوسان را منتفی می‌داند زیرا به نقل از پرزیدنت احمدی‌نژاد تمامی این افراد به برخی دانه‌درشت‌ها و خواص مصّون از هرگونه پاسخ‌گویی مرتبط می‌باشند ...

به یاد می‌آورید که قبل‌ها و قبل از عزیمت به ایران از خصوصیات بنیادگرایان مسلمان ایرانی بسیار خوانده بودید که چگونه با تمامی وجود در راه حفاظت از حکومت و نظام خود سال‌ها مبارزه کرده‌اند و علی‌رغم فشارهای عجیب و غریب غربیان این همه سال دوام آورده‌اند. باز هم تعجب می‌کنید و در دل اندکی به آنها می‌خندید که هیچ‌چیز به اندازه فساد پنهان و درونی حکومت‌ها را تهدید نمی‌کند. ایرانی‌هایی که حتی با جاسوسان خود توان برخورد قانونی و عرف را ندارند چگونه .... می‌بایست سوار هواپیما شوید و به دیار خودتان در کفرستان باز گردید. در انتهای سفرنامه خود این جمله را می‌نویسید و دفتر را می‌بندید.در ایران مافیا قدرتی بیشتر از دولت دارد و ...

منبع:http://www.ansarnews.com/?usr=news/detail&nid=2962