خدا با ماست... الا ان حزب الله هم الغالبون

در ایران مافیا قدرتی بیشتر از دولت دارد!

مخاطب محترم زمانی که سیاهه حاضر را می‌خوانید، فارغ از علاقه و تعلّق جناحی و حزبی به مساله بنگرید. فرض کنید شما به عنوان یک فرد بیگانه با جامعه ایران و مفهوم انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی پا به ملک ایران زمین گذاشته اید و هیچ ذهنیتی نسبت به معادلات سیاسی حاکم بر ایران ندارید.  وزیر اطلاعات ایران در یک مصاحبه خبری در مورد اتهام یک دیپلمات ارشد ایرانی سخن بر زبان آورده و او را به جاسوسی هسته‌ای و انتقال اطلاعات محرمانه به بیگانگان و دشمنان حکومت ایران متهم کرده است. پیش خود این‌گونه می‌اندیشید که اصولا در تمامی کشورهای دنیا حساب جاسوسی و مسایل امنیتی را به پای درگیری‌های حزبی و سیاسی نمی‌گذارند و احتمال زیاد مساله بسیار حاد و بغرنج بوده است. می‌شنوید که دیپلمات بازداشت شده پس از چند صباح به قید وثیقه آزاد می‌شود. تعجب می‌کنید که کجای دنیا یک متهم (نه مجرم) جاسوسی را به قید وثیقه آزاد می‌کنند، آنهم در عصر ارتباطات و اینترنت که متهم می‌تواند به راحتی با دیگر عوامل خود هماهنگی‌های اطلاعاتی و پاکسازی‌های لازم را به عمل آورد. اندکی اخبار مرتبط به جاسوسی و ایران را در ذهن خود جست‌وجو می‌کنید و به ناگاه به یاد می‌آورید که همین چند ماه پیش بود که سه تبعه خارجی ایرانی‌الاصل (هاله اسفندیاری، کیان تاجبخش، رامین جهانبگلو) با کلی غوغا و شانتاژ خبری در ایران بازداشت شدند ولی پس از پخش فیلم اعترافات‌شان، جاسوسان آزاد شده و به ینگه دنیا باز گردانده شده بودند. دچار پارادوکس می‌شوید، اصولا در هر جای دنیا زمانی که فردی به جرم جاسوسی دستگیر می‌شود یا با حبس طویل‌المدت (برای سوختن ارزش جاسوس در گذر زمان) و یا حکم اعدام (به دلیل خیانت به آب و خاک و ملت) مواجه می‌شود. پیش خود می‌اندیشید که شاید در ایران جاسوسی جرم چندان مهمی نیست و اصولا ایرانی‌ها با این قضایا لارج و جنتلمن برخورد می‌نمایند. ولی اشتباه می‌کنید، زیرا چندی بعد باز با فریادهای رییس‌جمهور ایران مواجه می‌شوید. ایرانی‌ها یک روز ملی دارند شبیه روز استقلال، که مصادف است با سالروز پیروزی انقلابشان در 11 فوریه سال 1997 که خودشان می‌گویند جشن 22 بهمن، در این روز حامیان حکومت ایران در خیابان‌ها جشنی بر پا کرده و به حمایت گروهی از نظام حکومتی ایران می‌پردازند. رسم بر آن است که در پایتخت که همان تهران می‌باشد مردم در میدانی با نام آزادی که بزرگ‌ترین میدان شهر و سمبل ایران است اجتماع کرده و به سخنان رییس‌جمهورشان گوش فرا می‌دهند. به عنوان یک توریست کنجکاور راهی میدان آزادی می‌شوید و از فردی که کسوت مترجمی و دیلماجی‌تان را دارد می‌خواهید که سخنان پرزیدنت را برایتان ترجمه کند. زمانی که سخنان رییس‌جمهور ایران به پایان می‌رسد، تعجب و هرمانتان به حد اعلا می‌رسد به عنوان کسی که پیگیر مسایل سیاسی کشورهای گوناگون است از آنچه که در سخنان رییس‌جمهور ایران شنیده‌اید دچار تعجب می‌شوید، رییس‌جمهور مدام از وجود افراد و گروه‌هایی نام می‌برد که اطلاعات مهّم و طبقه‌بندی شده ایران را به بیگانگان انتقال می‌هند و هر تمهیدی برای برخورد با جاسوسان را منتفی می‌داند زیرا به نقل از پرزیدنت احمدی‌نژاد تمامی این افراد به برخی دانه‌درشت‌ها و خواص مصّون از هرگونه پاسخ‌گویی مرتبط می‌باشند ... به یاد می‌آورید که قبل‌ها و قبل از عزیمت به ایران از خصوصیات بنیادگرایان مسلمان ایرانی بسیار خوانده بودید که چگونه با تمامی وجود در راه حفاظت از حکومت و نظام خود سال‌ها مبارزه کرده‌اند و علی‌رغم فشارهای عجیب و غریب غربیان این همه سال دوام آورده‌اند. باز هم تعجب می‌کنید و در دل اندکی به آنها می‌خندید که هیچ‌چیز به اندازه فساد پنهان و درونی حکومت‌ها را تهدید نمی‌کند. ایرانی‌هایی که حتی با جاسوسان خود توان برخورد قانونی و عرف را ندارند چگونه .... می‌بایست سوار هواپیما شوید و به دیار خودتان در کفرستان باز گردید. در انتهای سفرنامه خود این جمله را می‌نویسید و دفتر را می‌بندید.در ایران مافیا قدرتی بیشتر از دولت دارد و ... منبع:http://www.ansarnews.com/?usr=news/detail&nid=2962

شما قضاوت کنید...

مقایسه شاخصهای اقتصادی دولتهای هشتم و نهم

در گزارش زیر به بررسی آمار مقایسه ای شاخصهای کلان اقتصادی در 2 دولت خاتمی و احمدی نژاد به استناد آمار رسمی بانک مرکزی پرداخت. به گزارش رجانیوز به نقل از مهر، آمارهای رسمی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران نشان می دهد متوسط رشد اقتصادی کشور طی سالهای 1379 تا 1383 معادل 5.5 درصد بوده است. براساس این گزارش، رشد اقتصادی کشور در سال 79 معادل 5 درصد بود که در سال 80 به 3.3 درصد کاهش یافت. اما در سال 81 این رشد به مرز 7.5 درصد رسید. در ادامه رشد اقتصادی ایران با یک روند نزولی در سال 82 به 6.7 درصد و در سال 83 به 4.8 درصد کاهش یافت. این در حالی است که رشد اقتصادی ایران در سال 84 به 5.7 درصد افزایش یافت. گفتنی است از مردادماه 84 دولت نهم روی کار آمده و عملکرد اقتصادی سال 84 را نیز باید به حساب دو دولت هشتم و نهم نوشت. در این میان، با وجود فشارهای آمریکا، رشد اقتصادی ایران در سال 85 رشد جدید 6.2 درصد را تجربه کرد. آمارهای رسمی بانک مرکزی نیزاز افزایش رشد اقتصادی ایران به 6.8 درصد طی نیمه اول امسال حکایت دارد. وزارت امور اقتصادی و دارایی هم معتقد است که رشد اقتصادی ایران باز هم افزایش خواهد یافت.  تورم: به استناد آمار رسمی بانک مرکزی، متوسط نرخ تورم طی سالهای 1379 تا 1383 معادل 14.1 درصد بوده به نحوی که نرخ تورم در سال 79 معادل 12.6 درصد، در سال 80 معادل 11.4 درصد، در سال 81 معادل 15.8 درصد، در سال 82 معادل 15.6 درصد و در سال 83 معادل 15.2 درصد گزارش شده است.این در حالی است که نرخ تورم در سال 84 معادل 12.1 درصد و در سال 85 معادل 13.6 درصد بوده است. نرخ تورم در دوازده ماهه منتهی به دی ماه سالجاری نیز 17.5 درصد گزارش شده است.  نقدینگی: گزارش مهر می افزاید: متوسط رشد نقدینگی طی سالهای 1379 تا 1383 معادل 28.9 درصد از سوی بانک مرکزی اعلام شده است. برهمین اساس، رشد نقدینگی در سال 79 معادل 29.3 درصد، در سال 80 معادل 28.8 درصد، در سال 81 معادل 30.1 درصد، در سال 82 معادل 26.1 درصد و در سال 83 معاد 30.2 درصد بوده است. در همین حال، رشد نقدینگی در سالهای 84 و 85 به ترتیب به 34.3 درصد و 39.4 درصد رسیده است. البته باید توجه داشت که هم اکنون مهار تورم و نقدینگی به اولویت اول بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تبدیل شده است. نرخ رشد نقدینگی در هشت ماهه اول امسال به 35.7 درصد رسیده است.  صادرات غیرنفتی: آمارهای رسمی بانک مرکزی نشان می دهد صادرات غیر نفتی کشور در سال 1379 معادل 4.181 میلیارد دلار، در سال 80 معادل 4.565 میلیارد دلار، درسال 81 معادل 5.271 دلار، درسال 82 معادل 6.636 میلیارد دلار و در سال 83 معادل 7.537 میلیارد دلار بوده است.این در حالی است که صادرات غیر نفتی در سالهای 84 و 85 به ترتیب به 10.546 و 13.079 میلیارد دلار افزایش یافته است. جدیدترین آمار گمرک ایران نیز نشان می دهد صادرات غیر نفتی به 12.6 درصد در دهه ماهه اول امسال رسیده است.  واردات: همچنین آمار واردات کشور از روند افزایشی آن طی هفت سال اخیر حکایت دارد به طوری که میزان واردات در سال 79 معادل 15.086 میلیارد دلار، در سال 80 معادل 18.129 میلیارد دلار، در سال 81 معادل 22.036 میلیارد دلار، در سال 82 معادل 29.561 میلیارد دلار، در سال 83 معادل 38.199 میلیارد دلار، در سال 84 معادل 43.085 میلیارد دلار و در سال 85 معادل 49.292 میلیارد دلار بوده است.همچنین در 10 ماهه ابتدای سالجاری 36 میلیارد و 68 میلیون دلار کالا وارد کشور شد که در مقایسه با مدت مشابه سال قبل7.6 درصد افزایش داشته است.  صادرات نفت و گاز:  ین گزارش می افزاید: درآمد کشور از محل صادرات نفت و گاز در سال 79 معادل 24.280 میلیارد دلار، در سال 80 معادل 19.339 میلیارد دلار، در سال 81 معادل 22.966 میلیارد دلار، در سال 82 معادل 27.355 میلیارد دلار و در سال 83 معادل 36.315 میلیارد دلار بوده است. این نوع درآمد کشور طی سالهای 84 تا 85 با رشدی شدید مواجه شد به طوری که در سال 84 به 53.820 میلیارد دلار و در سال 85 به 62.458 میلیارد دلار رسید.همچنین به استناد گزارش‌های خزانه‌داری کل کشور، درآمدهای نفتی در سال‌های 84 و 85 با احتساب صادرات فرآورده‌های نفتی و میعانات گازی معادل 95.9 میلیارد دلار بوده است. منبع: http://www.rajanews.com/News/?23864

کلاه خود را قاضی کنید. منصفانه و منطقی

مقایسه دو ساله‌ی اول خاتمی و احمدی‌نژاد

در حالی که کمتر از دو سال از آغاز به کار دولت نهم می گذرد، نگاهی گذرا و مقایسه ای به عملکرد دولتهای گذشته در این مدت و یادآوری تاریخی مقطع زمانی مشابه در دولت هفتم، خاستگاه برخی طلبکاریهای سیاسی– رسانه ای از دولت نهم در این مدت را آشکار می سازد.به گزارش رجانیوز، با گذشت 22 ماه از آغاز به کار دولت نهم، اصلاحات بنیادین اقتصادی در زمینه بیماریهای ریشه داری چون مساله سوخت، بروکراسی اداری، بودجه، ساختار نظام بانکی و بیمه در کنار ابتکاراتی نظیر تصویب بیش از 6000 مصوبه در سفرهای استانی که تا کنون بیش از 70 درصد آن اجرایی شده و همچنین پیشرفتهای گسترده علمی و فناوری در حوزه های دانشگاهی و صنعتی، گوشه ای از پرکاریهای اقتصادی دولتی است که از سوی رهبر انقلاب «پرکارترین دولت پس از انقلاب» نامیده شد.  این درحالیست که مرور کلی بر کارنامه اقتصادی دولت هفتم در مدت مشابه 2 سال اول، نمایانگر عدم اهتمام دولتمردان وقت به مقوله اقتصاد به عنوان یک اولویت بوده است. این مساله البته هیچگاه مورد مناقشه قرار نگرفت و دولتمردان دولت هفتم خود این امر را می پذیرفتند و آن را از لوازم برقراری دموکراسی در کشور می دانستند. «مردم به شعارهای سیاسی خاتمی رای دادند و کسی به وعده های اقتصادی وی توجهی نداشت چرا که رقبای انتخاباتی رئیس جمهور وعده های اقتصادی می دادند نه خاتمی.» این استدلال برخی هم قطاران رئیس دولت هفتم بود.  در مردادماه سال 77 در شرایطی که به دلیل کاهش شدید قیمت نفت و شرایط بد خشکسالی و همچنین آنچه که مسئولین وقت دولت از آن به عنوان "سر رسیدن موعد بازپرداخت استقراش های سنگین خارجی به ارث رسیده از دولت سابق" یاد می کردند، "طرح ساماندهی اقتصادی"، به عنوان ناجی اقتصاد بحران زده کشور، مطرح شد.اما دولت وقت که به جای «هیات دولت» از یک «شرکت سهامی سیاسی» که سهامش بین 18 گروه دوم خردادی تقسیم شده بود، برای اداره کشور بهره می جست، به علت اختلافهای 180 درجه ای در دیگاههای متولیان اقتصادی آن، این طرح را که در اثر فرامین و مطالبات مکرر رهبر انقلاب تدوین شده بود، به بایگانی سپرد و البته بعدها مدعی شد اگرچه اجرای این طرح حتی به مرحله مقدماتی نیز نرسید اما از آن در تدوین برنامه پنجساله سوم استفاده لازم، شده است.  در این شرایط و در حالیکه خبر ورشکسته شدن پی در پی کارخانجات و شرکتهای دولتی و علی الخصوص بخش خصوصی، نگرانیهای جدی سرمایه گذاران و تولیدکنندگان را برانگیخته بود، در عرصه اقتصادی همچنان درگیریهای تئوریک بین دکتر نجفی(رئیس وقت سازمان برنامه و بودجه) و دکتر نوربخش( رئیس وقت بانک مرکزی) و هر دو مقام مسئول مذکور با دکتر نمازی (وزیر و قت اقتصاد) اجرای طرح ساماندهی را با بن بستهای جدی روبرو کرد.در این میان رئیس جمهور وقت به عنوان مسئول اصلی حل اختلافات میان اعضای دولت هم تنها به نظاره این اختلافها اکتفا نمود و ترجیح داد بیشتر وقت کاری خود را به سخنرانیهای سیاسی در مورد لزوم برقراری آشتی میان «دین» و «آزادی» اختصاص دهد.این نقیصه البته امر قابل انکاری نبود و نزدیکترین نیروهای سیاسی و اقتصادی وابسته به خاتمی نیز بر آن صحه گذاشتند. اقراری که به جهت پرهیز از تضعیف رئیس جمهور، تا مدتها علنی نشد اما سرانجام، این راز سر به مُهر باقی نماند و اظهارنظرهای پراکنده برخی دولتی ها بر آتش این تنور افزود.  مرعشی حامی کارگزارانی خاتمی و دولتش، دولت هفتم را از حیث سیاستهای اقتصادی گنگ و مبهم نامید و گفت: بخش اقتصادی دور اول خاتمی، در کنار مرحوم نوربخش، آقای نجفی و آقای نمازی گذاشته شده بود که این نشان می داد که بر دور اول دولت خاتمی، سیاست های روشنی حاکم نبوده است. چرا که اگر بر دولتی سیاست های روشنی حاکم باشد، هرگز نوربخش و نجفی و نمازی را در کنار هم قرار نمی دهند چون اینها قابل ترکیب با هم نیستند. نامور حقیقی از دیگر اعضاء حلقه حامیان دولت وقت و از نویسندگان اپوزیسیون فعلی مقیم خارج از کشور، نیز در مصاحبه ای گفت: عملاً خاتمی از نیرویی که جامعه در اختیارش داد برای افزایش تولید استفاده نکرد و نتوانست طرح ساماندهی اقتصادی را با دسترسی به اهداف مشخصی محقق کند...  «یکی از مشکلات آن بود که خاتمی اقتصاد نمی دانست. تا آخر ۸ سال دولت خاتمی، حرکت اقتصادی روشنی هم وجود نداشت. یک روز قرار بود طرح ساماندهی اقتصادی اجرا کنیم اما فردایش می دیدیم که اقتصاددانهای "نهادگرا" از دانشگاه علامه در دولت جمع می شدند. البته خب معلوم است که آخرش هم باید اینطور می شد!» این بخشی از اظهارات یک مدیر ارشد اقتصادی دولت خاتمی در سالهای 76 تا 84، در گفتگو با خبرنگاران است.و ...  از سوی دیگر در عرصه های دیگرهم فضای سیاست زده کشور که با سفارشهای تئوری پردازان جنگ روانی غرب و پیگیری مسوولین ارشد دولتی، در کشور مو به مو پیاده و اجرا می شد سبب شده بود تا فضای علمی در دانشگاهها در اثر سیادت غوغاسالاری های سیاسی به محاق رود. این فضای سیاست زده که علم و اقتصاد را در ذهن مسوولین دولتی به حاشیه رانده بود، البته زودگذر هم نبود ودستکم تا پایان سال 78 و ماههای ابتدایی سال 79 تداوم یافت.بدین ترتیب تنها فعالیت جدی اقتصادی دولت هفتم که قرار بود در قالب طرح ساماندهی، تجلی یافته و اجرا شود در حد تبلیغ و بیان باقی ماند و علیرغم برقراری حالت رکود اقتصادی و به تبع آن، افزایش نرخ بیکاری در کشور، نرخ تورم نیز در این سه سال به طور متوسط سالیانه دو درصد افزایش یافت (در سال 76، 3/17 درصد، در سال 77، 1/18 درصد و در سال 78، 1/20 درصد). این یعنی برقراری تورم رکودی در کشوربحران زده ای که البته عناصر اقتصادی دولت آن سرگرم بیان اختلافات تئوریک بودند و مسوولین سیاسی اش هم مشغول یافتن راههایی برای سکولاریزه کردن نظام، فشار از پایین و چانه زنی از بالا، تحکیم غوغاهای سیاسی برفضای دانشگاهها، ایجاد حاکمیت دوگانه و...

منبع:http://www.rajanews.com/News/?12659

خبرگزاری گوگوریها:احمدی نجات! بی عرضگی اش را باز هم نشان داد!!!

سرویس همگانی!

تازه داشتیم تصمیم می گرفتیم که حالا حالا ها به اختصاد مختصاد(؟) کار نداشته باشیم که باز این یارو رییس جمپوره!؟ نذاشت که نزاشت!!

یکی نیست بهش بگه پدر آمرزیده تو نباید یه اجازه ای چیزی حالا از ما که نه(!!؟؟؟) حداقل از پدر خوانده بگیری(؟!!!) که حداقل ما از چند روز قبل یه فکری به حال ایجاد بازار سیاه و اینطور حرفا بکنیم(؟؟؟!!) البته من اصلا به این موضوع کاری ندارم که این پدر خونده و رفیقش(؟) که بعد خودش سر کار اومد، به هیچ عنوان با تمام اینکه 16 سال شعار دادند که قیمت بنزین باید آزاد به مردم عرضه بشه، نه که عرضه نداشته باشن ها(؟!!!!؟) نه! صلاح ندونستنن که این کار رو بکنن(!!!) چون به هر حال ما  یه کشور نفت خیزیم و اصلا هم نه تنها انر‍ژی هسته ای کّه حق مسلم ماست(!!!) نیازی نداریم!!، که بنزین را هم باید رایگان به مردم بدیم(!!!؟).... اصلا یکی نیست به این احمدی نجات! بگه تو اصلا به فکر این جوونای بدبخت نیستی! خب اگه من از فردا شب بخوام با رفقا برم تو خیابونا و چند ساعت بچرخم که چند تا نامزد نجیب(؟؟؟) برای خودم پیدا کنم(!!!!) و فکری به حال آیندم(؟) بکنم، که فقط خدا تومن پول این گشت و گذار خیابونی میشه!! خب برای همینه که میگم حداقل یه مشورت با ما جوونا می کردی!!!

مثلا تو اگه با حاجاقا خاتمی، این اصلاح تلب(!!!) واقعی مشورت میکردی، حتما بهت میگفت که خوبه آدم قدرت انجام کار(؟؟؟) رو داشته باشه و نکنه!!! یعنی شزایط رو بسنجه و اگه حتی اندکی هم به این فکر افتاد که ممکنه این اقدام به اعتبارش ضربه بزنه(؟) و کمی منافع خودش و حزبش رو به خطر بندازه(!!!؟)، حتی اگه به ضرر مردم باشه(؟؟؟) نباید اون کار صورت بگیره(!!!؟) و باید این را یاد بگیری که به این میگن یه مصلحت سنجی واقعی(؟؟؟!!!) و در راستای اهداف متعالی رفاه مردم(؟؟!!) و انتخابات دور بعد!!!

 البته این بدبخت احمدی نجات!(؟1) فکر کرده با این کارش دور بعد رای میاره!!! بیچاره! بهتر نبود یه کم با ما ها راه میومدی و خودت رو تو ملت بدنام نمی کردی و فحش نمی خوردی، که مثلا چی؟ کارت به نفع مردم و آیندشون باشه!!!!!!!!!....

اصلا! احمدی نجات! بهتر نیست هی به این فکر نکنی که ما تنها کشوری هستیم توی دنیا که داریم برای نفت و بنزین و گازوئیلمون سوبسید میدیم و بنزینمون ارزونتر از همه جاست!!!؟(حتی عربستان که مهد صدور نفته!!!) و سرمایه مون رو دود می کنیم می فرستیم هوا!!! ... بهتر اینه که بیای و به حرف ما گوش کنی و از دستور خودت صرف نطر کنی که حداقل (خدای نکرده) برای خودت هم که شده رای دور بعدت محفوظ بمونه(؟؟؟!) و ما هم بتونیم هر روز چند تا نامزد(؟) خوب(؟!؟) برای ازدواجمون(؟؟؟) با قیمت ارزون تر پیدا کنیم و حداقل کلی پول بنزین ندیم!!!!...

در مجموع این خبرگذاری از همینجا این اقدام بی شرمانه و خلاف شرع را محکوم می نماید و باز هم از اینکه رییس جمپورش(؟!) عرضه انجام کارهای بزرگ و ریسک پذیری را ندارد(؟؟!!؟؟) برای خودش متاسف است!!!...

.... همه خبرنگارای خبرگذاری... سرویس همگانی!!!...

http://akina.blogfa.com/post-12.aspx

سونامی احمدی نژاد در سوم تیر ۱۳۸۴

جمعه 20 خردادماه 84 – در خروجی دانشگاه تهران – پایان مراسم نمازجمعه –  سونامی احمدی نژاد شروع شده بود

توکلی، آبادگران مجلس و جمعیت ایثارگران در مرحله اول به قالیباف کمک کردند و در مرحله دوم به احمدی‌نژاد تبلیغ با حداقل هزینه، استراتژی اعلام شده ستاد احمدی‌نژاد بود ستاد هاشمی از مسؤولان ذیربط رسماً درخواست می‌کرد از حرکت کارناوال‌های خودرویی یا اسکیت سوار جلوگیری کنند.   ستاد انتخاباتی هاشمی از همه روش های تبلیغاتی برای پیروزی در انتخابات استفاده می کرد.   طی خردادماه 84 معین پنج بار حرف خود را درباره ی انتخابات 180 درجه تغییر داد   بعدازظهر سه شنبه31 خردادماه 84 – همایش مقابله با اختناق و وحشت معین بعد از تأیید صلاحیت، همه راه های موردنظرش را رفته بود؛ وعده ی به کارگیری نیروهای ملی مذهبی در دولت، سوگند تفاهم با جهان در تخت جمشید، اختصاص بخشی از کابینه برای زنان و اقلیتهای مذهبی، تشکیل معاونت حقوق بشر، دیدار و مذاکره با سفرای اروپایی، بیان تندترین شعارها برای گرم کردن هواداران دوم خرداد و ...   معین هم سخنگوی زن (الهه کولایی) انتخاب کرد و هم به همراه معاون اول اعلام شده‌اش (رضا خاتمی) به اتفاق همسرانشان در میتینگ‌های انتخاباتی حاضر می‌‌شدند. عصر بیست و هشتم خرداد ماه کنفرانس خبری کروبی در خبرگزاری ایسنا، کروبی که از نتیجه مرحله اول بسیار عصبانی بود، جملاتی را گفت که بارها از شبکه‌های خبری بین‌المللی پخش شد. در محافل سیاسی کمتر کسی تصور می کرد مردم وعده ی تبلیغاتی کروبی را جدی بگیرند. شوک نتایج مرحله ی اول انتخابات، شکست سنگین جناح راست سنتی (حامیان لاریجانی) را در محافل سیاسی کمرنگ کرد   میدان ولی عصر تهران، عصر چهارشنبه اول تیرماه چهارشنبه اول تیرماه 84، ساعت 22:45 (آخرین ساعت تبلیغات قانونی در مرحله ی دوم) میزگرد خبری شبکه ی دوم سیما، هاشمی آخرین تیر ترکش تبلیغاتی خود را هم رها می کند: وعده ی پرداخت ده میلیون تومان به هر خانواده ی ایرانی عصر چهارشنبه اول تیرماه 84 یکی از میادین تهران، دیگر روشن شده بود که تخریب همه جانبه علیه احمدی نژاد نتیجه معکوس داده است   جمعه، سوم تیرماه 1384 – هر چند ستاد هاشمی پیروزی او را قطعی می دانست، اما نظرسنجی های معتبر نتیجه گیری دیگری را نشان می داد جمعه سوم تیرماه 1384 – مسجد جامع نارمک – تهران صبح روز شنبه چهارم خردادماه 84 یکی از میادین تهران، دقایقی پس از اعلام رسمی نتیجه ی انتخابات منبع : کتاب نقش آفرینان سوم تیر/ نویسنده سید امیر سیاح منبع: وبلاگ هواداران دکتر محمود احمدی نژاد http://www.samoraee.persianblog.com/